Tworzywa poliacetalowe

Poliacetale to polimery termoplastyczne zawierające w łańcuchu głównym ugrupowanie acetalowi  - O – CH2 - . Poliacetale otrzymywane są z formaldehydu przez homopolimeryzację lub kopolimeryzację.

Ich nazwa skrótowa to POM.

Nazwy zwyczajowe i handlowe to poliacetal. Polioksymetylen, Delrin, Celcon, Ultraform, Ramtal i Hostaform. Oczywiście są to nazwy w zależności od firm. W Polsce poli(tlenek metylenu) produkowany jest przez Zakłady Azotowe w Tarnowie pod nazwą handlową Tarnoform.

Jest to materiał termoplastyczny o wysokim stopniu krystaliczności dochodzącym do 80%. Jego szczególne cechy to twardość, wysoka wytrzymałość i sztywność. Ponadto też niski współczynnik tarcia i dobre właściwości zmęczeniowe. Jest odporny na działanie większości rozpuszczalników.

Tworzywo może być przetwarzane zarówno metodą wtrysku jak i przez wytłaczanie.

Przeznaczenie tworzywa POM to najczęściej produkcja takich wyrobów jak: płyty, arkusze, rury, koła zębate oraz łożyska ślizgowe i toczne, zamki błyskawiczne, klamry i klipsy zatrzaskowe, obudowy zapalniczek, elementy żaluzji wertykalnych, ślizgi przełączników elektrycznych.

Z tworzywa korzysta też przemysł samochodowy. Tu produkuje się wirniki i obudowy dmuchaw, klamki wewnętrzne i zewnętrzne, przełączniki zmiany świateł i kierunkowskazów, uchwyty lusterek, osłon przeciwsłonecznych, szyberdachów; układy otwierania szyb, osłony cięgien, elementy układu paliwowego.

Polimerowe materiały konstrukcyjne

Polimerowe materiały konstrukcyjne są powszechnie stosowane we wszystkich gałęziach wytwórczości, przy czym w ostatnich dekadach nasila się trend zastępowania nimi metali. Dzieje się tak ze względu na cenę oraz właściwości mechaniczne przynoszone przez polimery. Umożliwiają one bowiem wykonywanie złożonych elementów w jednym cyklu produkcyjnym. Elementy wykonane z tworzyw sztucznych są lżejsze niż te wykonane z metali i nie ulegają korozji. Ponadto możliwe jest zaprojektowanie praktycznie wszystkich właściwości tworzywa przewidzianego do określonego zastosowania. 

Inne korzystne cechy tworzyw to własności elektroizolacyjne i termoizolacyjne, możliwość barwienia w masie oraz tłumienie drgań akustycznych.

Metale wskazują natomiast kilkakrotnie większą sztywność i wytrzymałość oraz są niepalne. Pomimo znacznego postępu w dziedzinie polimerów przewodzących nie jest obecnie jeszcze możliwe szerokie stosowanie innych niż metalowe przewodników prądu.

Wytrzymałość mechaniczna jest określana przez naprężenie na granicy plastyczności, moduł elastyczności i udarność oraz przez zależności tych parametrów od temperatury. 

Elementy wykonane z polimerowych materiałów konstrukcyjnych winny mieć zdolność do pracy w warunkach działania obciążenia w szerokim zakresie temperatur, a także naprężeń oraz wykazywać odporność na działanie środowiska naturalnego i określonych środków chemicznych.